„Lupin” to rozrywka na najwyższym poziomie, serial niespecjalnie angażujący widza, jednak sprawiający mu mnóstwo radości. 

Serial debiutował na platformie Netflix 8 stycznia bieżącego roku, jednak wtedy mogliśmy cieszyć się zaledwie 5 odcinkami, na kolejne 5 musieliśmy czekać do 11 czerwca. Podział sezonu na 2 części był dość niezrozumiały, szczególnie dla widzów preferujących binge-watching.

Serial opowiada historię mężczyzny, który aby wyrównać rachunki z przeszłości i przywrócić dobre imię ojca tworzy skomplikowany plan zemsty. Za inspirację służy mu francuski bohater literatury- Arsene Lupin. Widzimy na przestrzeni odcinków kolejne etapy wspomnianego planu, wprowadzanie w błąd policji ale także rodzinne perypetię bohatera.

Niewątpliwie największą zaletą serialu jest niezwykle charyzmatyczny i nie dający się nie lubić aktor Omar Sy. Gdziekolwiek Francuz się nie pojawia jego pozytywna energia kradnie całe show. Mimo, że działania tytułowego Lupina nie zawsze są godne pochwały my i tak mu kibicujemy i wierzymy, że znajdzie rozwiązanie z nawet najbardziej patowej sytuacji.

Serial kojarzyć się może nieco budową z innym hitem- hiszpańskim „Domem z papieru”. Produkcje łączy fakt, że często najpierw poznajemy rezultat działania bohatera a dopiero później szczegóły jego zawiłego planu. Gdyby tak Lupin i Profesor połączyli siły… Może to pomysł na kolejne show Netflixa (:

Zarówno w jednym jak i drugim serialu przez ich zawiłość zdarzają się dziury fabularne i nieścisłości, jednak takie drobne błędy są wybaczalne w zamian za to jak jesteśmy trzymani w napięciu i nie możemy się oderwać.

Choć wydawać by się mogło, że Lupin mówiąc kolokwialnie zrobił już wszystko co miał do zrobienia Netflix zapowiedział, że bohater powróci z nowym sezonem. Pozostaje tylko czekać i liczyć, że serial pojawi się po krótkiej przerwie jak to było w przypadku części pierwszej i drugiej.  Jest to świetna rozrywka, idealna jeśli szukacie czegoś lekkiego i wciągającego do obejrzenie w kilku wieczorów. Drobne błędy są wybaczalne i nie przeszkadzają w odbiorze gdy Lupin wciągnie Was już do swojej intrygi.

„Mare z Easttown” to serial kryminalny, jednak to nie odkrywanie zagadki jest w nim najważniejsze. Wyjątkowość produkcji stanowi możliwość wniknięcie w głąb świata mieszkańców Easttown. 

Serial HBO to na ten moment zamknięta 7-odcinkowa całość, jednak pojawiają się powoli głosy o możliwej kontynuacji ze względu na wybitne wyniki oglądalności. Podczas premiery finału na amerykańskiej platformie padły serwery. Za reżyserie odpowiada Craig Zobel, a nad całością ze strony producenckiej czuwała największa gwiazda produkcji- Winslet.

Za sukcesem serialu stoi z całą pewnością jego autentyczność. Mare to kobieta z krwi i kości. Głowa rodziny często przytłoczona problemami domowymi i zawodowymi. Stara się być świetnym detektywem, nie zaniedbując przy tym potrzeb swoich domowników. Czy z  takim wyzwaniem nie mierzy się każda z matek? Widzimy ją często w dresie, nieumalowaną, bez perfekcyjnej fryzury. Jest więc bohaterką niezwykle autentyczną, z którą łatwo się utożsamić. Jak i wieloma innymi bohaterami, ponieważ cała obsada spisuje się znakomicie.

Pomijając świetnie zbudowany aspekt obyczajowy, mamy w „Mare” także bardzo dobrze poprowadzony wątek kryminalny. Podejrzenia na różnych etapach śledztwa padają niemalże na wszystkich bohaterów, a rzeczywiste zakończenie przewidzieli nieliczni widzowie. Akcja serialu trzyma w napięciu, oprócz 7 finałowego odcinka, mamy coś w rodzaju mini finału w odcinku 5 (Ci, którzy już po seansie na pewno wiedzą co mam na myśli).

Godne uwagi są też plenery w których powstała produkcja, całość dzieje się w stanie Pensylwania. Bohaterowie mówią z charakterystycznym dla tego regionu akcentem. Wymagało to szczególnej pracy od Winslet, która pochodzi z Wielkiej Brytanii. Plenery nadają całości aury małomiasteczkowości, wszyscy się znają, mieszkają w pobliżu siebie i chodzą do tych samych barów. Nikt w Easttown nie jest anonimowy, a jednak tajemnica tak długo pozostała nieodkryta.

„Mare z Easttown” to jedna z najlepszych produkcji HBO w ostatnich latach. Platforma kolejny raz utwierdza widzów w przekonaniu, że dobrymi kryminałami stoi. Tym którzy jeszcze nie mieli okazji zajrzeć do Easttown bardzo polecam, a z tymi którym finał jest już znany czekam na wieści o drugim sezonie.

„Klangor” to wyjątkowy, trzymający w napięciu serial kryminalny dziejący się w nietypowej dla polskiego kina lokalizacji- Świnoujściu.

Serial opowiada losy psychologa więziennego- Rafała Wejmana (w tej roli znakomity Arkadiusz Jakubik), jego rodziny i ludzi ze środowiska w którym pracuje czyli strażników i więźniów. Wątki ich wszystkich splatają się ze sobą w niebezpieczny sposób doprowadzając do tragedii.

„Klangor” to serial kryminalny o dość nietypowej konstrukcji, ponieważ sprawców poznajemy już w 6 odcinku z 8 dostępnych. Przez pozostałe dwa natomiast towarzyszymy bohaterom w ich dochodzeniu do prawdy i obserwujemy jak radzą sobie oni w skrajnych sytuacjach, pozornie bez wyjścia.

Za pomysł na całość a później finalny scenariusz odpowiada Kacper Wysocki, dla którego jest to serialowy debiut. Wysocki idealnie radzi sobie z oddaniem języka i zachowania zupełnie różnych środowisk zilustrowanych w historii. W wiarygodny sposób są tu ukazani więźniowie, strażnicy a nawet nastolatkowie co często nie udaje się twórcą, szczególnie w polskich produkcjach gdzie język młodzieży jest przerysowany lub przedpotopowy.

Twórcy odpowiedzialni za „Klangor” postawili w większości przypadków na aktorów rozpoznawalnych jak chociażby wspomniany wcześniej Jakubik, Maja Ostaszewska, Aleksandra Popławska, Wojciech Mecwaldowski, Maciej Musiał. Jednak jest kilka fantastycznie zagranych przez nieznanych aktorów ról wnoszących świeżość do produkcji. Mowa tu między innymi o córkach Wejmana granych przez Matyldę Giegżno i Katarzynę Gałązkę oraz Konradzie Eleryku wcielającym się w rolę jednego z więźniów.

Ważnym aktorem w „Klangor” jest też miasto, w którym toczy się większość akcji. Wietrzne, zachmurzone, wilgotne Świnoujście wnosi do serialu niezwykły klimat. Tworzy nastrój tajemnicy i zepsucia jego niektórych mieszkańców.

„Klangor” to serial mroczny, nawiązujący nieco klimatem do najlepszych skandynawskich produkcji, gdzie kryminał to gatunek czołowy. Na pochwałę zasługuje także zakończenie, które często jest piętą achillesową polskich kryminałów jak miało to miejsce chociażby w „Rojście” czy drugim sezonie „Belfra”. „Klangor” zachwyca dobrze napisaną historią i dialogami, świetnym aktorstwem i nieznanymi dotąd w rodzimych produkcjach plenerami. Minusem na pewno jest dostępność, Canal+ nie cieszy się już tak popularnością jak chociażby Netflix, ale niewątpliwie warto zajrzeć do jego zbiorów po tę produkcję.

„Halston” to nowy miniserial produkcji Netflixa, którego całość, czyli 5 odcinków zadebiutowało na platformie 14 maja 2021 roku.

Serial opowiada historię życia projektanta mody Roya Halstona, który na stałe zapisał się w historii światowej mody. Mężczyzna tworzył głownie na przełomie lat 70 i 80 i to wtedy jego nazwisko znała każda Amerykanka. Serial oprócz kulisów pracy twórczej artysty skupia się także na jego prywatnym życiu. Od trudnego dzieciństwa bohatera, po lata jego świetlności gdy z całą śmietanką ówczesnej popkultury imprezował w słynnym klubie 54 aż po ostatnie miesiące życia gdy chory na AIDS podróżował po zachodnim wybrzeżu USA.

Serial wyróżnia wspaniała obsada na czele z wybitnym w roli głównej Ewanem McGregorem, dla którego rola ta jest zupełnie odmienna od tego co pamiętamy chociażby z serii Star Wars czy „Helikoptera w ogniu”. McGregorowi towarzyszą Krysta Rodriguez jako Liza Minnelli, Rebecca Dayan jako Elsa Peretti, Bill Pullman jako David Mahoney, Gian Franco Rodriguez jako Victor Hugo, David Pittu jako Joe Eula, Sullivan Jones jako Ed Austin, Rory Culkin jako Joel Schumacher, Kelly Bishop jako Eleanor Lambert i Vera Farmiga jako Adele. Za reżyserie odpowiedzialny jest natomiast Ryan Murphy, twórca kultowego American Horror Story.

Na uwagę zasługują także wybitne kostiumy odwzorowujące te wychodzące z pracowni Halston Limited stworzone przez Jerian San Juan, która również uczyła McGregora szycia podczas przygotowań do produkcji aby wypadł on wiarygodnie nie tylko jako wielki projektant ale także wybitny krawiec, którym Halston niewątpliwie był.

Serial dotknęły także pewne kontrowersje ze względu na dość niepochlebne opinie na jego temat wydane przez rodzinę projektanta, nazywającą go „niedokładnym” i „fabularyzowanym”.

Niewątpliwie jest to jednak produkcja warta uwagi. Dobre aktorstwo i wartko płynąca fabuła sprawiają, że 5 około 45 minutowych  odcinków mija niezwykle szybko. Świetne kostiumy i scenografia pozwalają przenieść się z łatwością do Ameryki lat 70 i 80, Ameryki niezwykle barwnej i rozrywkowej w środowisku o którym opowiada serial. Całość dopełnia dobrze dobrana ścieżka dźwiękowa w tym między innymi piosenki Lizy Minnelli, wieloletniej przyjaciółki Halston, która odgrywa ważną rolę w serialu.